Alle gedichten

‘Dichten is geen wedstrijd, ook al kun je er prijzen mee winnen,’ schreef Remco Campert eens. Maar wat maakt een dichter dan wel de beste? In de wereld van poëzie bestaat er geen duidelijk antwoord op deze vraag. Toch zijn er enkele namen die meteen in gedachten opkomen bij het noemen van de beste dichters van de Lage Landen. Gorter, Lucebert, Kouwenaar, Van Ostaijen en Claus zijn slechts enkele van deze briljante geesten. Maar er is één dichter die mijn aandacht heeft weten te vangen: Frank Koenegracht. Frank Koenegracht heeft een unieke verzamelbundel samengesteld die de lezer meevoert naar een wereld van diepgang en betovering. Het gedicht Epigram is een perfect voorbeeld van zijn talent. Het is als een raam op zondag, kalm en onzichtbaar stromend, terwijl donkere gedachten sluipend naderen als een trage, lelijke vlieg. Koenegracht weet met zijn woorden een beeld te creëren dat je niet onberoerd laat. En het meest indrukwekkende is het laatste beeld, waarin hij ons denken vergelijkt met een klaarwakkere hond in de bocht van de weg. Dit is de essentie van poëzie, een levendige en krachtige kracht die ons in zijn greep houdt. Met zijn verzamelbundel heeft Frank Koenegracht bewezen dat hij een meester is in het vangen van emoties en gedachten in poëtische vorm. Zijn.