Alleen met de zee

Het dichterschap van A. Roland Holst is een langdurige en uitgebreide reis geweest. Zijn gedichten zijn verzameld in verschillende bundels, zoals VERZEN (1911), DE BELIJDENIS VAN DE STILTE (1913) en de acht bindels die zijn gepubliceerd tussen 1958 en 1976, genaamd IN GEVAAR en VOORLOPIG. In zijn bundel VOORBIJ DE WEGEN (1920) ontstaat zijn dichterschap en daarmee ook zijn eigen mythische wereld. In TEGEN DE WERELD (1947) krijgt deze mythe voor het laatst vorm, voornamelijk in oudere gedichten, in de taal en het ritme ervan. A. Roland Holst heeft bijna zeventig jaar lang poëzie geschreven, een periode die zich afspeelde tussen de twee wereldoorlogen. In deze tijd heeft het persoonlijke plaatsgemaakt voor het algemene, opgenomen in een groter verband van ruimte en tijd. Tussen de twee werelden en de voor- en natijd bevindt zich de dichter, geroepen of gedoemd om de tekens van ideaal en dreiging te begrijpen en te vertalen. Altijd gericht op het westen, luisterend naar de wind en de meeuwen. Alleen met de zee is een poëtisch meesterwerk dat de lezer meeneemt op een reis door de tijd en ruimte. De gedichten van A. Roland Holst zijn doordrenkt van persoonlijke ervaringen, maar tegelijkertijd overstijgen ze het individuele en raken ze aan universele thema's.