een lichaam dragen

In haar gedichten verkent Hannah Chris Lomans de vraag of poëzie een ruimte kan zijn waarin de vloeibaarheid van een lichaam ervaren kan worden. Met "een lichaam dragen" gaat zij op zoek naar een vorm van heelheid die in de buitenwereld niet altijd erkend wordt. De gedichten brengen ons naar een landschap waarin andere, diepere regels gelden. Het is een landschap dat soms troost biedt, soms gevaarlijk is, soms leeg aanvoelt en soms allesomvattend is. Het lichaam beweegt zich door dit landschap en tracht het in zichzelf te verankeren. De woorden van Hannah Chris Lomans nemen ons mee op een reis naar de innerlijke wereld van het lichaam. Ze nodigen ons uit om de complexiteit en de kwetsbaarheid van ons eigen lichaam te verkennen. Met haar poëzie creëert ze een ruimte waarin we kunnen reflecteren op onze eigen ervaringen met het dragen van een lichaam. De gedichten raken aan universele thema's zoals identiteit, intimiteit en de relatie tussen het lichaam en de omgeving. "Een lichaam dragen" is een uitnodiging om ons bewust te worden van de diepgaande verbindingen tussen lichaam en geest, en om de schoonheid en de weerbaarheid van het lichaam te omarmen.